O kadar kötü hissediyorum ki önceden benzer durumlar için illaki tanımlamaya yetecek birkaç kelime bulabilirken artık bulamıyorum. Sanki ciğerim esneme hareketini yapmıyor, delik bir balon gibi içine hava dolmuyor.  İnsanlardan da insanların yanındaki kendimden de bıktım. Yorgunluk bıkkınlık ve birkaç tane daha yok olma isteğimi pekiştirecek duygu ve durum. Hep kendi davranışlarımı kontrol etmekten ve hep kendi davrnaışlarımla ilgili olumsuz bir sonuca varmaktan bıktım. İşime gelmediğinde kaçmaktan ve aslında her yerden ve herkesten kaçmak istemekten bıktım. Hiçbir şey yapmadan bile her şeyi olduğu haline bırakmışken bile bıkmaktan yorulmaktan yıldım. Keşke sakın basma yazan kırmızı bir butonum olsa. Bassam ve puff.